طنز در نثر - دانلود رایگان
دانلود رایگان تعداد صفحه : 67طنز در نثر: به نظر من كمدي، چه در شعر و چه در نثر و چه در هنر نمايش، به سه دسته
دانلود رایگان
| طنز در نثرفرمت فایل: ورد- Word مرجع فایل - قابل ویرایش ) طنز در نثر: به نظر من كمدي، چه در شعر و چه در نثر و چه در هنر نمايش، به سه دسته اصلي تقسيم مي شود : طنز، هزل و هجو. هر يك از اين سه، زيرمجموعه هايي دارد : - زيرمجموعه هاي طنز عبارتند از: لطيفه، ظريفه، مطايبه، بذله، شوخي، تعريض و تجاهل العارف سقراطي، نقيضه گويي طنز يا به عبارت كوتاهتر : نقيضه طنز. زيرمجموعه هاي هزل عبارتند از: ذم شبيه به مدح، مدح شبيه به ذم، مزاح، ضحك، سخريه، تهكم، اشتلم، تسخر زدن، ريشخند، طعنه، كنايه، بيغاره يا سرزنش، استهزاء و نقيضه هزل. زيرمجموعه هاي هجو عبارتند از: ژاژ، فحش، دشنام، سقط، تقبيح، بيهوده گويي، ذم، بدگويي، بدزباني، بددهاني، ترّهات و خزعبلات، سبكساري، فضولي، قذف، چرند و پرند، لاغ، گستاخي، لودگي، لعن و طعن، هرزه لافي، هرزه درايي، استهجان و نقيضه هجو. حال به سراغ تعاريف طنز و هزل و هجو مي پردازيم: 1- هزل (faceteae) آن است كه به لفظ نه معناي حقيقي و نه معناي مجازي آن را اراده كنند و آن ضدّ جدّ است و در فن بديع از محسنات معنوي است و آن در حقيقت جدّي است كه مطلب در آن، بر سبيل شوخي و مطايبه ذكر شود و اين البته ظاهر امر باشد و غرض از آن، امر درستي باشد. مانند اينكه شاعر گويد : اذا ما تميميُ اتاكَ مفاخراً فقل عُد عن ذاك كيفَ اكلُكَ لِلضَبِ (تهانوي، كشاف اصطلاحات الفنون، ج 2، ص 532) تميمي چو آيد به پيشت دوان كند نازش و فخر چون مهتران؛ بگويش رها كن تو اين ادّعـا وزغ را چگونه خوري مهتــرا؟ 2- هجو (satire) عبارت از اين است كه : معايب كسي يا گروهي يا چيزي را به نظم پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین دریافت فایل جهت کپی مطلب از ctrl+A استفاده نمایید نماید |